به رسم شهر دلتنگم نگاهم را زیارت کن.نگاه بر نیازم را به چشمانت دعوت کن.تو میگفتی اگر رفتم حلالم کن غمی دارم.برو باشد ولی من هم خدا و عالمی دارم برو باشد ولی شبها اگر دیدی بد اهنگ است بدان من گریه میکردم از این دنیا دلم تنگ است.من از دنیا گله مندم که مهر تو کم دارم مرا در خودت کمی حل کن نگو رفتم خداحافظ کمی دیگر معطل کن.

گاهی دلم میخواد خودم رو بغل کنم

ببرمش روی تخت بخوابونمش

خیلی سخته زخم خورده باشی و دنبال تسکین
و نوازش هرکسی رو باور کنی که دردت فراموش بشه
اما میبینی جز طعمه چیزی نبودی
برای انکه دم میزد که درد را میفهمد و بهت تسکین و درمان میدهد
بدتر از انی بود که زخمیت کرد.
اما این شکارچی از زخمت سوء استفاده نمود و تورا جز یه طعمه بیشتر ندید!
و باز زخمیتر از همیشه میشی و دیگر نوازشی رو باور نمیکنی!

 براي كشف ذهنيات مردم...
به خودت زحمت نده...
بهترين كسانت رو از دست ميدي...
ذهن مردم با ظاهرشون خيلي فرق داره...

حــالَش را داری کمی به حــالِ خودمان ،
گـِـریه کُنیم...!؟
برای دلتنگی هایمان
تنهایی مان
خستگی مان
بی کسی مان در اوج شلوغی
گریه های پنهان در پشت خنده هامان
و تمام حرفهای نگفته مان
برای هرکدام می توان
تا آخر دنیا اشک ریخت و گریه کرد..