براي كشف ذهنيات مردم...
به خودت زحمت نده...
بهترين كسانت رو از دست ميدي...
ذهن مردم با ظاهرشون خيلي فرق داره...

حــالَش را داری کمی به حــالِ خودمان ،
گـِـریه کُنیم...!؟
برای دلتنگی هایمان
تنهایی مان
خستگی مان
بی کسی مان در اوج شلوغی
گریه های پنهان در پشت خنده هامان
و تمام حرفهای نگفته مان
برای هرکدام می توان
تا آخر دنیا اشک ریخت و گریه کرد..

حاصل سبزترين باور من, برك زرديست كه از لاي ورق هاي دلم مي ريزد. مانده ام سخت غريب, ديگر از سبزترين خاطره ها مي ترسم...!

هرگز نگذار بفهمند که تو معنی همه‌ی رفتارها و حرف‌ها و بعضاً نگاه‌ها را می‌فهمی!

دوست داشتنی ترین رابطه ها ،
رابطه هایی دو طرفه اند ...
یعنی هر دو میکوشند برای ادامه دار شدنش ...
هر دو خطر می کنند ...
هر دو وقت می گذارند ...
هزینه می کنند ...
هر دو برای یک لحظه بیشتر، در کنار هم بودن با زمان هم میجنگند ...

حــــق نداری احســـــــــــــاس دیگران رو به بـــازی بگیری ؛
فـــقـــط بـخــاطـر ایــنـکـــه :
هنوز تکلیفــت با احســــاس خـــودت معلوم نیست ..

هی فلانی!
دیگر هوای برگرداندنت را ندارم…
هرجا که دلت میخواهد برو…
فقط آرزو میکنم
وقتی دوباره هوای من به سرت زد، آنقدر آسمان دلت بگیرد که با هزار شب گریه چشمانت، باز هم آرام نگیری…
و اما من…
بر نمیگردم که هیچ!
عطر تنم را هم از کوچه های پشت سرم جمع میکنم،
که نتوانی لم دهی روی مبل های راحتی،با خاطراتم قدم بزنی!

نوشته هــــــــایـــم را کهـــ می خــــــوانیـــــ

دلخــــــــوش نبــــــــاش از اینـــــکــه

مخــــاطبـــــــــمـ تویـــــــــی...!

زیــــــــــاد شدن نوشته هـــــــــــای من یعنــــــــــی:
بی حـــــــــدی نامــــــردی هــــــای تـــــــــو....!!!

یه جایی باید دست آدم*ها را بکشی

نگه*شان داری

صورت*شان را میان دستانت محکم بگیری

بگویی ببین

من دوستت دارم، نــــــــــرو . . .!

تمام سوال های بی جوابم برای دلیل رفتنت به کنار
این پا به پای من گریه کردنت وقتی مصر بودم به اینکه تنهایم نگذاری دیگر چه صیغه ای بود؟
دلسوزی بود یا اجبار به رفتن؟
هنوز هم ترجیح می دهم به گزینه دوم فکر کنم