از جنگل سبز چشمانت عبور میكنم و عاشقانه به باغ دلت پناه می آورم و وجود شقایق های سرخ را همچو ستارگان آسمانی باور می دارم و مانند نگین های درخشنده رهسپار آسمان آبیت میشوم

 یادم رفته بود که از نبودت به خواب پناه برده بودم

گفت: حالت را نمی پرسم چون می دانم خوبی ,

عکس هایت همه با لبخند اند !!

و نمی دانست
......
عکاس که می گوید سیــــــــــــــب

من یادِ حماقتِ آدم می افتم و

پوزخند می زنم

برای خــودت زندگی کن !

کسی که تو رو "دوســـت" داشته باشد ؛

با " تــــو "میماند ....

برای داشتنت "مــی جـــنگد" !

امــــا ....

اگر دوستــت نــداشته باشــد به هــر بـــهانه ای میرود ... !!!

از یـــک جـــایــــے بـــــﮧ بـعـــد. . .


نـَــﮧ بــالـــ بـــالــــ میـــزنــــے . . .


نـَــﮧ دِلــــ دِلــــ میــکنـــــے . . .


نـَــﮧ داد و بیـــــداد میـــکـنـــــے . . .


نـَــﮧ گِریـــــﮧ میــکنــــــے . . .


نـَــﮧ مشتـــتــــو میـــکـــوبـــــے تـــو دیـــــوار. . .


نـَــﮧ . . .


از یــــﮧ جــایــــے بــــﮧ بعـــد فــقــــط ســکـــــوتـــــ میــکنـــــے

سـکـــــــه ی زنـدگـیم

شـیـــــــر نـدارد

امــــــــا

هـمـیـن خـطـی

کـه مـــــــرا بـه تــــــو

وصـــــــــــــــــل

نـگـه مـی دارد را

بسیـــــار دوســـــــت مـی دارمـــ ..

اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است
تنها برای از تو نوشتن هوا کم است

دیروزها بله ! ریه هایم امید داشت
حالا برای از تو نوشتن هوا کم است

دستم نمی رود به نوشتن ...چرا دروغ ؟!
زیبا ! برای از تو نوشتن هوا ....
بس است !

اینجا زمین است
ساعت به وقت انسانیت خواب است
دل عجب موجود سخت جانی است!
هزار بار تنگ میشود;
میشکند;میسوزد;میمیرد؛
و باز هم می تپد......
اینجا زمین است
رسم آدم هایش عجیب است
اینجا که گم میشوی،
به جای آنکه دنبالت بگردند؛
فراموشت میکنند.....
اینجا زمین است
زمین گرد است
تویی که مرا دور زدی؛
فردا به خودم خواهی رسید؛
حال و روزت دیدنی است...

دیدی ای غمگین تر از من

بعد از آن دیر آشنایی

آمدی خواندی برایم

قصه ی تلخ جدایی

مانده ام سر در گریبان

بی تو در شب های غمگین

بی تو باشد همدم من

یاد پیمان های دیرین

آن گل سرخی که دادی

در سکوت خانه پژمرد

آتش عشق و محبت



در خزان سینه افسرد

کنون نشسته در نگاهم

تصویر پر غرور چشمت

یک دم نمی رود از یادم

چشمه های پر نور چشمت

آن گل سرخی که دادی

در سکوت خانه پژمرد

دور ا دور عاشقت شدم...

دور ا دور نگرانت بودم ،

دور ا دور عشق ورزیدم ،

و خود نمیدانستی که...

نگاههای گاه و بی گاه و بی تفاوتت ،

سوژه ای برای تفسیر بود ،

که شب تا به صبحم را رویایی می کرد ،

و حال..

عاشق شدن و عشق ورزیدنت به دیگری را ،

دور ا دور میبینم ،

و از همین دور ،

..میمیرم...